Aantasting kustlijnen

Stijgende zeespiegel en kustlijnen

De zeespiegel stijgt wereldwijd. Deze zeespiegelstijging kan ernstige gevolgen hebben voor de lager gelegen gebieden op aarde. Daarnaast worden kustlijnen aangetast door de hogere waterstanden, door stormvloeden en de hogere golfslag als gevolg van heviger stormen. Zo worden bijvoorbeeld 34 historische locaties in het Middellandse zee gebied, die op de werelderfgoedlijst van Unesco staan, bedreigd door overstromingen en erosie van de kust. Dit als gevolg van de zeespiegelstijging en als gevolg van stormvloeden veroorzaakt door stormen in het gebied. Stormen zullen door klimaatverandering vaker in het gebied gaan voorkomen. Voorbeelden van gebieden die gevaar lopen zijn onder andere Venetië en de middeleeuwse stad van Rhodos [IPCC], [Volkskrant].

Ruim zeventig procent van de zandkusten ter wereld trekt zich momenteel terug met verlies aan gebouwen tot gevolg. Dit gebeurt vooral in het Caribische gebied en aan de oostkust van de Verenigde Staten. In Groot Brittannië wordt 1700 km kustlijn, van de 4500 km, bedreigd. Aan de Zuid Engelse kust dringt de zee gemiddeld 70 cm per jaar landinwaarts. Een kwart van alle zandstranden kalft af. Naast de zeespiegelstijging is een belangrijke oorzaak van de afkalving het gebrek aan aanvoer van vers zand vanuit rivieren door zandwinning, aanleggen van dammen en uitbaggeren van havenmonden. Dit heeft gevolgen voor de veiligheid van kustbewoners en voor het toerisme als inkomensbron [Volkskrant].

In Nederland worden, door toevoeren van zand, de duinen versterkt om de kustlijn te handhaven. In de tropische regio's (bijvoorbeeld Vietnam, India, Djibouti en Brazilië) wordt de kustverdediging versterkt door verlies aan mangrovebossen tegen te gaan of mangrovebossen aan te planten [Volkskrant], [IPCC].

Vooruitzichten voor kustlijnen

Het is zeer waarschijnlijk tot vrijwel zeker dat de zeespiegelstijging zal aanhouden gedurende de 21^e eeuw. De zeespiegelstijging draagt bij tot de kusterosie langs de meeste zandige kusten. Voorvallen die in het recente verleden slechts één keer per eeuw voorkwamen, zullen in de komende tijd naar verwachting tenminste jaarlijks plaatsvinden.